Rehabilitacja dzienna – co to jest? Rehabilitacja może przyjmować różne formy w zależności od rodzaju urazu lub schorzenia. Ważne są także nasze indywidualne potrzeby. O jej rodzaju zazwyczaj decyduje lekarz sprawujący pieczę nad naszym powrotem do zdrowia lub po prostu procesem terapeutycznym. Rehabilitacja dzienna – co to jest?

Czym jest rehabilitacja?

Rehabilitacja medyczna to wszelkie oddziaływania, które mają na celu poprawę naszej sprawności. Mogą dążyć zarówno do przywrócenia całkowitej sprawności, jak i po prostu do osiągnięcia maksymalnej  sprawności leżących w granicach naszych możliwości. Rehabilitacja może dotyczyć zarówno zdrowia psychicznego, jak i fizycznego. W pierwszym wypadku może być to rehabilitacja po przebytej traumie lub ciężkim epizodzie depresji, w drugim – na przykład rehabilitacja ortopedyczna lub rehabilitacja poudarowa.

Rehabilitacja dzienna – co to jest?

Rehabilitacja domowa czy ambulatoryjna nie zawsze jest dla nas dostępna, jednak nie musi to też oznaczać, że wymagać będziemy całodobowej opieki. W takim wypadku prawdopodobnie dostaniemy skierowanie na oddział dzienny lub do ośrodka dziennego aby tam odbywać naszą rehabilitację.

Rehabilitacja dzienna będzie to zazwyczaj:

• Rehabilitacja ogólnoustrojowa,
• Rehabilitacja dla dzieci z zaburzeniami wieku rozwojowego,
• Rehabilitacja dla osób z dysfunkcjami narządów słuchu, mowy i wzroku,
• Rehabilitacja kardiologiczna.

Rehabilitacja ogólnoustrojowa

Tego typu rehabilitacja dotyczy szerokiego rodzaju schorzeń. Możemy dostać skierowanie na tego typu zabiegi w związku z urazami, problemami ortopedycznymi, reumatycznymi, neurologicznymi czy też onkologicznymi. Często stosowana jest także po zabiegach chirurgicznych oraz w wypadku chorób przewlekłych. Zwykle po otrzymaniu skierowania od lekarza uzyskamy w takim wypadku dostęp do od 12 do 30 dni zabiegów rehabilitacyjnych.

Rehabilitacja dla dzieci z zaburzeniami wieku rozwojowego

Rehabilitacja dla dzieci może dotyczyć młodych ludzi w wieku do 7 lat, lub od 8 do 18 lat. Rehabilitacja młodszych dzieci dotyczy przede wszystkim zaburzeń wieku rozwojowego. Mogą one dotyczyć na przykład rozwoju mowy lub ruchu. W przypadku starszych dzieci chodzi również o tego typu zaburzenia, tutaj jednak zazwyczaj idą one w parze z koniecznością kształcenia specjalnego. Jeśli dziecko otrzyma orzeczenie o konieczności udziału w zajęciach rewalidacyjno-wychowawczych, to będzie mogło z nich korzystać nawet do 25 roku życia. Dotyczy to jednak zazwyczaj przede wszystkim dzieci z głębokim upośledzeniem umysłowym.

Skierowanie na tego typu rehabilitację wystawić mogą między innymi następujący specjaliści:

• Neonatolog,
• Ortopeda,
• Traumatolog,
• Neurolog,
• Reumatolog,
• Chirurg,
• Endokrynolog,
• Diabetolog.

Rehabilitacja dla osób z dysfunkcjami narządów słuchu, mowy i wzroku

Tego typu rehabilitacja jest dosyć specyficzna, obejmuje bowiem również dostęp do specjalistów takich jak:

• Otolaryngolog,
• Otolaryngolog dziecięcy,
• Specjalista od audiologii i foniatrii,
• Audiolog,
• Foniatra,
• Neurolog,
• Okulista.

Narodowy Fundusz Zdrowia w przypadku otrzymania skierowania na ten rodzaj rehabilitacji finansuje do 120 dni zabiegów i wizyt. Owe 120 dni przypada na dany rok kalendarzowy.

Rehabilitacja słuchu

Ten rodzaj rehabilitacji dotyczy osób, które nie słyszą lub niedosłyszą. Daje ona możliwość osiągnięcia optymalnych warunków rozwoju oraz osiągania efektów na miarę możliwości danej osoby, W konsekwencji pomaga wieść dobre, szczęśliwe i komfortowe życie.

Rehabilitacja mowy

Ten rodzaj rehabilitacji zwany jest także logopedyczną. Wspomaga ona osiągnięcie lub przywrócenie sprawności aparatu mowy. W ten sposób dążymy do tego, by móc porozumiewać się z otoczeniem za pomocą jeżyka mówionego. Dotyczy ona nie tylko dzieci, u których rozwój mowy jest opóźniony, ale także na przykład osób dorosłych, które doświadczyły udaru. Jej głównym celem zazwyczaj jest poprawienie sprawności ust, języka i mięśni twarzy. Towarzyszy temu praca nad torem oddechowym, a także siłą wydechu i wdechu.

Rehabilitacja wzroku

Rehabilitacja narządu wzroku opiera się przede wszystkim na założeniu o neuroplastyczności mózgu, choć niebagatelny wpływ ma na nią także pobudzanie fotoreceptorów siatkówki. Efekt ten osiągany jest nie tylko za pomocą specjalistycznych urządzeń terapeutycznych. Bardzo często w takiej rehabilitacji wykorzystywane są także specjalnie w tym celu przygotowane różnorodne gry edukacyjne.

Rehabilitacja kardiologiczna

Rehabilitacja kardiologiczna dotyczy oczywiście schorzeń związanych z sercem i układem krążenia. Ma ona na celu przede wszystkim zapewnienie nam jako pacjentom kardiologicznym optymalnych warunków – zarówno fizycznych, jak i psychicznych oraz społecznych. Taka rehabilitacja polega nie tylko na specjalnych ćwiczeniach. Zalicza się do niej również edukacja oraz poradnictwo psychologiczne. Ważna jest też pomoc w uświadamianiu sobie pewnych mechanizmów i modyfikacji ryzykownych dla naszego zdrowia zachowań. Tego typu rehabilitacja osiąga bardzo dobre wyniki. Szacuje się, że po zawale serca mięśniowego właściwa rehabilitacja zmniejsza ryzyko przedwczesnej śmierci z przyczyn sercowo-naczyniowych nawet o 25%. Znacząco maleje także odsetek późniejszych rehabilitacji – o około 20%.